روز یکشنبە ٤ مرداد
١٣٩٤ در ورزشگاە استقلال "سنە" طی سخنرانی ادعا نمود کە سنیهای باید از
حقوق برابر برخوردار باشند اما سە روز بعد از این سخنرانی عدەای بە نمازخانە سنیهای
در تهران ریختند و بە بهانەای عدم پروانە ساخت تنها نمازخانە سنیهای در تهران را
تخریب کردەاند. در همان حال تهران تنها پایتختی در جهان است کە سنیها نمیتوانند
در آن از حق برگزاری نماز برخوردار نیستند.
این "یک بام دو
هوا" بودن را نظام جمهوری اسلامی را چگونە میتواند تحلیل کرد؟
قبل از آنکە مسئلە
تخریب نمازخانە سنیها را تنها یک مشکل قانونی بر پایە قانون شهرسازی تلقی
کنیم باید گفت این موضوع یک مسئلە حقوقی یک گروە مذهبی است.
شاید جمعی از
فعالین و تحلیلگران مسئلە حقوق اتنیکی،مذهبی و اقلیتهای را در چهارچوب جمهوری
اسلامی یک شعار سیاسی تلقی کنند چون آنچنان کە میبینیم مسئولین ردە بالای
جمهوری ادعا حقوق برابر برای سنیها را دارد اما در عمل این حقوق در سطح
ایران تنفیض نمیشود.