این یک طنز نیست[1]

برنامە فکاهی فتیلە  کە از شبکە دو ایران پخش میشود در آخرین قسمت اجباریش در بخشی از آن  بە آذریهای هتاکی کرد و قبل از آن بارها از تلویزیون رسمی ایران  آخرین بار هم از زبان اکبری عبدی  بە عربها هتاکی شود در همین راستا رسانەی جمهوری اسلامی و فعالین سینمایی فارس بالغ بر ٣٨ فلیم و سریال با سوژە کوردستان و برای هتاکی کردن بە کوردهای تهیە کردەاند و  در کلیە این فیلمها تلاش شدەاست کوردها را افرادی اجیرگرفتە، خودفروش، بیفرهنگ و جنایتکار و حتی بدریخت، بدلباس و مضحک نشاندهند واقعیت این است کە این رفتار  تنها مختص بە رسانەهای داخلی و وابستە بە جمهوری اسلامی نیست بلکە چنین رفتاری در رسانەهای فارسی زبان در خارج از ایران و حتی در رسانەهای فارسی زبان وابستە بەکشورهای اروپای مانند BBCpersian و VOApersian  نیز قابل مشاهدە است

چرا رسانەها فارسی بە ملیتها تحت سلطە جمهوری اسلامی اهانت میکنند؟

برای جواب این پرسش باید دامنە مخاطب رسانەهای فارسی زبان را تعیین نمود هرچند در کشورهای افغانستان و تاجیکستان زبان فارسی، زبان رسمی و زبان بخشی از مردم آن کشورهای است اما بیشتر مخاطبان رسانەهای فارسی داخل و خارج از ایران را، مردم جغرافیا ایران تشکیل میدهد، و در زمینە رسانە در این جغرافیا چهار  مسئلە مهم و  قابل تامل وجود دارد:

 ١: تنها زبانی کە برای تمامی مردم در جغرافیای رسمی ایران مفهوم ، قابل درک و قابل استفادە  است زبان فارسی است و بقیە زبانهای دیگر اعم از کوردی، عربی ، آذری و بلوچ فقط برای بخشی از جغرافیای ایران کاربرد دارد و بیشینە مردم ایران از تکلم و استفادە از زبانهای مانند انگلیسی، فرانسە و غیرە ناتوان هستند.

 ٢: رسانەهای غیرەفارسی کە توسط ملت‌های دیگر جغرافیای ایران و غیرەفارس از خارج از ایران  ادارە میشود در مقایسە با بعضی از رسانەهای فارسی زبان خارج از ایران کە رسانە تاثیرگذار هم هستند،  از لحاظ کیفیتی و توانایی تکنیکی ضعف و از لحاظ مخاطب محدود هستند، هیمن مسئلە تاثیرگذاری آنها را بر جغرافیای ایران  محدود کردە است.

٣: در داخل ایران تنها رسانەهای فارسی زبان هستند کە از حمایت مستقیم حکومت برخوردارند و در تمامی جغرافیای ایران پخش میشود هرچند صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران کانالهای بە زبان کوردی ، عربی و آذری دارد اما این کانالها جدا از اینکە در خدمت و برای توجیە سیاست‌های جمهوری اسلامی هستند در داخل ایران نیز پخش نمیشوند و تنها پخش ماهوارەی دارند و در ایران قانونا استفادە از کانال‌های ماهوارەی ممنوع است.

٤: سرعت اینترنیت در ایران بسیار کند است و اینترنیت در ایران تحت فیلتر شدید قرار دارد، همین مسئلە تبادل اطلاعات در جغرافیا ایران و از خارج بە داخل ایران را بسیار محدود و سخت کردەاست.

مشکلات رسانەی فوق الذکر باعث شدە است رسانەهای فارسی، عرصە رسانەی جغرافیای ایران را بە فضای مناسب برای ترویج تئوری دولت_ملت تلقی کنند و در این راستا عمل نمایند آنها جدا از اینکە در برنامەهای خود بسیار سازمان یافتە و بە کرات بە دیگر ملتهای جغرافیای ایران اهانت میکنند، از طریق گزینش اخبار ، نگاە بە ظاهر کارشناسی و  تحلیلهای کە از این رسانەها پخش میشود در تلاشند رویای یک ملت _یک دولت را در ایران محقق کنند.

رسانەهای فارسی زبان، فارس بودن، فارسی صحبت کردن ، در راستای منافع فارس عمل کردن را ترویج، تشویق میکنند و افتخار میپندارند برای مثال آنها موسیقی فارسی، فرهنگ فارس و زبان و ادبیات فارسی را موسیقی ، فرهنگ و زبان و ادبیات ایران زمین تلقی میکنند؛ اما موسیقی، فرهنگ و زبان و ادبیات دیگر ملل را محلی میخوانند، جدا از این مسئلە رسانەهای فارسی خارج از ایران بە بهانە واهی عدم منبع معتبر و موثق  رویدادها، اعم از اتفاقات و جناتهای انجام شدە توسط جمهوری اسلامی در جغرافیای غیرەفارس را پوشش نمیدهند و از این طریق حیاط خلوتی مناسب برای جمهوری اسلامی تدارک دیدەاند. و هیچگاە افکار عمومی در جغرافیای ایران در مورد رویدادهای مناطق غیرەفارس آنچنان کە بایستە و شایستە است مطلع نمیشود. جدا از اینکە در صورت پوشش همیشە با نگاهی غیرە خودی بە مسائل و رویدادهای این مناطق برخورد میکنند.

پس در واقع هتاکیهای انجام شدە و گویش شونیستی موجود در رسانەی فارسی زبان یک طنز نیست بلکە یک سیاست است کە رویا یک ملت_یک دولت در پس آن پنهان شدە است. و این سیاست توسط کلیە رسانەهای فارسی زبان اعم از داخلی و خارجی ترویج میشود

---

[1] اقتباس از کتاب این یک چپق نیست نوشتە میشل فوکو ترجمە مانی حقیقی